صحبت کردن راجب شخصی ترین تصمیمات زندگی دیگران و بررسی عملکردشون تو اون شرایط اونم با اطلاعات بسیار ناقص و از روی حدس و گمان چه کمکی بهم میکنه؟
راستش هیچی و فقط باعث ناراحت شدن من میشه و انرژی منو میگیره. پس چرا انجامش میدم یا تو این مواقع با کسی که داره اینکارو میکنه همکاری میکنم؟
دیشب داشتم به پادکست جدید هلی تاک به نام تاب آوری احساسی رو گوش میکردم که واسم جالب بود و راجب اینکه چطور تو شرایط بحران بتونیم خودمون رو کنترل کنیم هست.
یه نقل به مضمون ازش یادم که میگه:
وقتی که یه چرخ ماشین پنچر میشه ما نباید که بیایم و اون سه تا چرخ دیگه ماشین رو پنچر کنیم. بلکه باید خودمون رو کنترل کنیم و روی تعمیر چرخ پنچر تمرکز کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید